|
فرصت به فرصت برسون ، زندگیم بی تو محاله دوای درد ما آدما ، یه قطره باران بهاره فرصت انگار به ما لحظه ی دیدنمو نمیده به اوج باورم شوق پرواز نمی ده بیا با یان امدی که دستا رو بگیری از دل ما آدما غصه و غم ها رو بگیری رهی داریم سرشار تب تو دلی داریم هموار از ره تو بزار بدونن فرصتِ بودنم تو بودی تا ابد باران شکفتنم تو بودی فرصت ، برسون ما رو تا بی نهایت چه سخته گفتن حرف دلا از این حکایت با طلوغ فرصتم لحظه ها رو ورق زدم از اولو تا آخرش حرف دلو صدا زدم . " بیایم به فرصت اجازه دهیم تا چترش را در زندگی ما آدما باز کند ، باید تو زندگی همه ی فرصت ها رو باور داشت . "
با آروز توفیق برای همه «علی بهرامی منش » نظرات شما عزیزان:
arbabha ارباب ها همیشه برنده اند !!!! درباره وبلاگ آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
 نويسندگان
|
|||||
 |
|||||
تبادل
لینک هوشمند
